Prolog

Hej! Ja nazywam się Eidoriana i szczerze przyznam, że jest to mój pierwszy blog. Wybrałam tematykę Dramione bo uważam, że mimo swego geniuszu J.K.Rowling powinna zdziałać coś na froncie Draco~Hermiona, a nie tylko Harry~Voldemort
Wszystkie zdarzenia dzieją się za życia Voldka co mam nadzieję nada dynamiki i nie będzie nudne
W prologu wszystko się wyjaśni (mam nadzieję)
Proszę o komentowanie i ewentualne poprawianie mnie gdyż tak jak wspomniałam to mój pierwszy blog  : )


Prolog
Siedziała na jednej z wielu kanap w salonie. Nora. Miejsce, w którym spędziła wiele radosnych chwil. Ta jednak nie była radosna. Mieszały się w niej wszystkie możliwe uczucia, była zła, zmartwiona, przerażona ale równie dobrze może powiedzieć, że się cieszy bo w końcu to wszystko zmierza do końca. Powoli, ale jednak.
Tu przywiózł ją Lupin miesiąc po ukończeniu szóstej klasy. W pośpiechu musiała się pakować i żegnać z rodzicami by przyjechać w to miejsce ponieważ ich plan powoli zaczął się sypać. Musiała czekać na Jego przyjazd w domku Wesley’ów, który ostatnio stał się bazą dla Aurorów. Była zła, że jest taka bezradna i nie może być teraz pod wielkim dworem, z którego mieli go ewakuować bo Ten Którego Imienia Niewolno Wymawiać o wszystkim się dowiedział. Dowiedział się, że ma szpiega w swoich szeregach, a nawet dwóch szpiegów. To musiał być cios, byli mu najwierniejsi, a przynajmniej tak mu się wydawało.
Jej brązowe loki podały  na ramiona. Przymknęła oczy i ułożyła głowę na zagłówku sofy.
-Jak do tego doszło?- szepnęła cicho. Obrazy w jej głowie przewijały się jak film. Nie wiedziała czy śni czy po prostu zaczyna wspominać ale widziała to wszystko od początku. Znów było lato zeszłego roku i stała przy stole w kuchni pani Wesley pomagając jej sprzątać po śniadaniu gdy usłyszała za sobą głos Moody’ego
-Hermiono Zakon ma dla ciebie pewne zadanie. Jeśli się zgodzisz oczywiście…..

A o co chciał poprosić ją Szalonooki dowiecie się w następnej notce. Mam nadzieję, że się podobało i będziecie czytać dalej
Eidoriana